Baba Zekeriya, ana İşa

İsmin ile müsemma lafzın ile müstesna

Var mı senden evvel ismi olan Yahya 


Müjdelenen oldun, müjdeleyen oldun

Ülü'l-azm ehlinden şehid-i evvel oldun


Büründün hörgüçlü tüyünden libasa

Dolandın belinden bir meşin kuşağa

Bir çekirgeden bir baldan indirdin kursağa 

Bir Esseni münzevi, büründün bu kılığa


Vakit tamam olup da emr-i ilahi gelince

Zühdün nişanesi Ürdün çölünde belirince

Başladın günahkâr sulamaya Şeria Nehri'nde


Dilinden düşmedi kıyametin alameti 

Düşündün hep cümle kulların selameti

İşte an ahir zaman, göster elçi kerameti


Muallimi idin ahlak-ı alainin, hikmet-i ameliyyenin 

Başladı bir gayrımeşru izdivaç ile esaret serüvenin

Bir raks ve mest, yerine geldi muratları zainlerin

Ayrıldı necip ve afif bedeninden baş-ı şerifin 

Kondu üstüne latif serin bir haram sininin