Saf ve ferahlık kokarken her yanın
Anlamsız gülüşmeler
Tükenmemişken dudaklarından...
Koşma isteği son bulmamışken yüreğinde
İçini oyan o bilinmezliğe giden
Soruyorken zihninde
Koş koş
Yeryüzünün semalarında
Gökyüzüne sarılmaya çalış
Anlamsız dön etrafında
Dans et
Kahkaha at
Kendini
Çimlere at
Olmadı sokakta yere at
Tanrının ruhu içindeki neşeyi yaktığı zaman
Gözünden mutluluk gözyaşları akacak
Nefretin hüküm sürdüğü karanlık yerlerden
Gerçek ışık aydınlatacak dört yanı
Güneşten daha güçlü aydınlık
Herkese sarılma isteği azalmamışken içinde
Hayatın saçmalığı daha yüreğine oturmamışken
İçinden gün ışığı gibi yepyeni hevesler parlarken
Aydınlatırken etrafını hayallerinin parıltısı
Uçacağını düşünürken
İçindeki arzu ve tutkunun okyanusunda kaybolurken
Gömül sevginin kollarına
Gömül umudun parıltısına
Gömül inancın koltuğuna
