bak yorulmuş ellerim
yine döktüm her şeyi kağıda
bir şiir çınlıyor kulağımda
bastırarak yazdım her satırı
kahkaha sandılar, tabuta koydular beni
tahtalarım çok sağlam
çıkmıyor sesim bile
bundandır kaybolması gölgemin
yağmurda bir başına kalmış asık yüzü
aynasına koymuş resmimi, sahipsiz duyguları
sevemiyor da artık kimseyi
perdeleri sımsıkı kapalı
nefesini veren sigaraları korusun allah
bakar o başının çaresine
ben ölüm betimlemekten bıktım ona
atın toprak üstüme, sarılayım ona
sahte bu gülüşleri biliyorum
tabutunuz çok sığ boğulamıyorum
