Tahayyül edilmez bir devrin şahidiyim
Herkes vardı,
Hiç kimse yok.
Yorgun düştüm, argın kalktım
Çektim vurdum eteğimden çekiştiren tüm elleri
Durum vahim.
Tahammül edilmez bir derdin sahibiyim
Herkes baktı,
Hiç gören yok.
Solgun düşüm, dargın kaldım
Geçtim durdum hayalimden eksilmeyen tüm güçleri
Vehim benim.
Tekabül edilmez bir denklemde bilinmezim
Herkes kurdu,
Hiç çözen yok.
Ordum düştü, gardsızlaştım
Ezdim geçtim siperimden gayba düşen cesetleri
Kinim ganimetim.
Tekamül edilmez bir evrim geçirmezim
Herkes durdu,
Hiç özen yok.
Donum düştü, arsızlaştım
Uzatıldı yeminimin kifayetsiz merasimi
Çenem düştü, andsızlaştım
Kuşatıldı burçlarımın nöbetçisiz kuleleri
Kalem düştü, adsızlaştım.
Susatıldı kerbelamın bütün Hüseyinleri
Su satıldı, para mühim.
Susturuldu her belamın müdafi cemiyetleri
Herkes duydu,
Hiç bilen yok.
Su uyudu, sen uyandın
Hasmım cehaletin.
Böldürüldü kabuslarla uykumdaki apnelerim
Nabzım düştü, kansızlaştım.
Söndürüldü yatsı vakti titreyen mum alevlerin
Takken düştü, saçsızlaştın.
Öldürüldü katliamda tüm mazur görüşlerim
Yorgun düştü, sabrım taşkın.
Ölçtüm biçtim gözlerimden aynadaki tüm nefreti
Gayret emanetim.