Tahayyül edilmez bir devrin şahidiyim

Herkes vardı,

Hiç kimse yok.

Yorgun düştüm, argın kalktım

Çektim vurdum eteğimden çekiştiren tüm elleri

Durum vahim.


Tahammül edilmez bir derdin sahibiyim

Herkes baktı,

Hiç gören yok.

Solgun düşüm, dargın kaldım

Geçtim durdum hayalimden eksilmeyen tüm güçleri

Vehim benim.


Tekabül edilmez bir denklemde bilinmezim

Herkes kurdu,

Hiç çözen yok.

Ordum düştü, gardsızlaştım

Ezdim geçtim siperimden gayba düşen cesetleri

Kinim ganimetim.


Tekamül edilmez bir evrim geçirmezim

Herkes durdu,

Hiç özen yok.

Donum düştü, arsızlaştım

Uzatıldı yeminimin kifayetsiz merasimi

Çenem düştü, andsızlaştım

Kuşatıldı burçlarımın nöbetçisiz kuleleri

Kalem düştü, adsızlaştım.

Susatıldı kerbelamın bütün Hüseyinleri

Su satıldı, para mühim.

Susturuldu her belamın müdafi cemiyetleri

Herkes duydu,

Hiç bilen yok.

Su uyudu, sen uyandın

Hasmım cehaletin.


Böldürüldü kabuslarla uykumdaki apnelerim

Nabzım düştü, kansızlaştım.

Söndürüldü yatsı vakti titreyen mum alevlerin

Takken düştü, saçsızlaştın.

Öldürüldü katliamda tüm mazur görüşlerim

Yorgun düştü, sabrım taşkın.

Ölçtüm biçtim gözlerimden aynadaki tüm nefreti

Gayret emanetim.