biraz eksik uyanıyorum her sabah
bir parça senden
bir parça benden kopuyor
bir gün gözlerini unutuyorum
bir gün ellerini
bir gün kendimi bulamıyorum
ve bir gün artık aramıyorum
yine de bir şeylere inat yaşamak lazım sevgilim
kalabalıklara inat
sen yarınlara inat
her sabah bana ellerini hatırlat
ve şimdi yorgun gözlerinle bak bana
yolcula beni ben gidiyorum
365 yerimden bıçaklanmışım da ölmemişim gibi
yarına koşuyorum
yarından ümitliyim
