Saat öğlen iki, saçma sapan sigaralı kahveli bir mesainin ortasındayım odamda. Bir yandan birikmiş olumsuz duygularımı dışa vuruyorum yalnız başıma. Genellikle öyle olur, insanlar anlatmamı bekler ama ben zaten aklımın içinde onlarla meşgul olurum. Tam konuşmak için iyi bir zaman gelmiştir lakin bu kez de çevremde kimse kalmamıştır. Çoğunlukla insanların benden beklediği sosyal alakayı karşılayamıyorum, zor geliyor günlük konuşmaları tekrar tekrar yaşamak. Bazense en yakınımdakilere bile yansıyor bu durum. Halihazırda birçok şeytanla savaşmanın yorgunluğu onların iyi/kötü ihtiyaçlarından uzakta tutuyor beni. Zaman zaman asabileşiyorum artık. O kadar doluyor ki insan, bitmek tükenmek bilmeyen bir sonbahar yağmuru gibi, durmadan sorunları üst üste biniyor. İnsanın bütün benliğiyle birlikte davranışlarına da yansıyor. E bir de çevresindekilere yansıdı mı tamam, sizden kötüsü yoktur o an. Böyle hissediyorum işte, keşke her birine kelime kelime kendimi açıklamaktan yorgun olmasam, veya bir şeyleri düzeltmek zorunda olan kişi olmasam diye ikilemlerle doluyum. Çünkü ben bazen üzüldüğünüzü bile anlayamayabiliyorum. Her neyse, yağmur falan derken bu sıcak yaz gününde İzmir'in göbeğinde melankoli pek de tatlı gelmedi açıkçası.
İnsanlar bazen farklı perspektiften bakamıyor, empati kuramamanın bir başka adıyla. Sizleri ne kadar üzerlerse üzsünler, hangi hataları yaparlarsa yapsınlar hepsi geçmiş zamanda kalıveriyor. Fakat her nasılsa sizlerin yaptığı hatalar bardağı taşıran veya unutulmayan oluyor. Ben böyle durumlara karşılıklı iletişememek diyorum, kulağa komik geliyor. Bence bütün dünyadaki insanların en büyük sorunu da bu, iletişememek. Belki de size yanlış gelen şeyler aslında karşınızdaki insanın en son tepkisi gibi bir durumdur, bence bunu sormak en iyisi. Yazılarımda bu kadar karmaşık ve yazım yanlışı yaptığımı hatırlamıyorum ama gayet keyif aldım. Sinirlendiğim her şeyi ve herkesi seviyorum, her bir yazımda iliklerine kadar sayıp sövdüğüm bu dünyayı bile. Sonuçta iyi kötü bize etkisi olan her şey bizi biz yaptı. Kıssadan hisse, keşke hepimiz çok daha anlayışlı ve sevecen olsak, özellikle de ben.
