Hangi amiyane ressam seçebilir ki senin rengini
Hangi şikeste şair, nasıl çıkartabilir senin ezgini
Tanrılar, tanrılar bilir elbet işini!
Hani derler ya: "Yaratılanlar, yaratıcıdan birer numune taşır."
Peki o hâlde hangi tanrı kendinden bu kadar ödün verebilir ki?
Güzelliğin sahibi sen değilsen eğer, annesi olmalısın muhakkak.
Çünkü sen kalbe hoş gelen her şey,
Çünkü sen var olabilecek tüm güzelliklere gebe,
Çünkü sen öyle kışla bahar ortaklığı ortaklığı,
Bir mucizeyi anlatıyor duruşun...
Kuru çöpler canlanıyor, güneş daha sıcak değil gülümsemenden.
Senin ihtişamının yanında benim sözlerim sade birer lakırtı,
Bülbül güle öter ama ne mümkün bülbül, gülü anlatabilsin.
Mutluluk: Mutluluk, ellerinden sunulan bir altın tepsidir elbet!
