Help, I'm still at the restaurant
Still sitting in a corner I haunt
Cross-legged in the dim light
They say, "What a sad sight"...

Swift'in Evermore albümü söz yazarlığı, şiirselliği ve prodüksiyonuyla harikuladedir. Bu parçada bunu kanıtlar nitelikte benim için. Hikaye anlatıcılığının gücü sayesinde parçayı dinlerken kendinizi restoranda terk edilen kadının karşısındaymışsınız hissinden kurtaramıyorsunuz. Bu parça, bir sanat eserinin karşılığı olsa Edward Hopper "Automat" resmi olabilirdi. İzleyici, Hopper'in resminde arkasındaki pencereden saf karanlık geceyi ve kadının kendi umutsuzluğuna hapsolmuş olmasını görür tıpkı dinleyicinin Swift'in parçasında loş ışıkta yalnız oturan ve yardım isteyen o kadını duyması gibi.