Bugüne dek iki tanrıya taptım

Biri kadındı.

Bir gün

Birinin tanrılığa layık olmadığını gördüm

Birinin hiç olmadığını.


O gün bugündür

Yalnızım dünyanın her sokağında.

Bir ayazda çıplak kalmış gibiyim

Sırtım kaskatı,

Boynum tutulmuş,

Gözümde yangınlar!


Şimdi aşk, devrim kadar sakıncalı bir öneri

Bu yalnızlık diktateryasının tek adamı benim

Bana itaat edin, kafatasıma mahkûm diğer benlerim!


Ulan! Aşk şiirine siyaset karıştırmak da neyin nesi?

Haşa! Ne ben E. Ayhan ne de dostumun adı İ. Milinski

Ancak hatırlarım bir taşra kentinde iş bilmez bir çiçekçi

Beceremeyince bir pastaneci imdadıma yetişti


O gün, sana bir kez bile sıkı sıkı sarılamadığım bir gündü.

O gün, seni her gün göreceğime resmî olarak inandığım ilk gündü.

Ancak o gün, seni gördüğüm son gündü.


Sonra bir eylül arefesi

Kadın bir tanrı, tanrılıktan istifa etti

Ardından kalbim bir daha açmamak üzere kepenk indirdi

Şimdi olası bütün aşklarımdan özür dilerim

Nereden baksan otuz yıllık yalnızlık kime iyi gelmez ki?