teknoloji, sloterdajk'ın sunduğu anlatım üzerine sıcak ve soğuk siferin ortak varlığını aynı anda birleşimi sonucu kendini açığa çıkaran bir deneyim ve objesel düzendir. bu bağlamda sıcak ve soğuk sifer tanımları akıl ve duygu olarak kurulabilir. insan hem akılsal hem de duygusal rahatlığa yani çok fazla çaba harcamadan ulaşımı sağlamaya çalışan bir canlı formu olarak görürsek; teknoloji insana bu rahatlığı sunmaktadır. ancak bu rahatlık aynı zamanda kişiyi ve toplumu mcdonaldlaştırarak tek tip bir denkeleme tabiyet göstermesini sağlamaktadır. peki insan bu tabiyet gösterisinde varoluşunu ya da yok oluşunu kendine ait olamadığının farkına vardığında, kendi insanlık kimliğine sığılaştığında hem akılsal hem de duygusal olarak kendini inşa edecek midir?
insanı bir harmoni olarak algıladığımızda; harmoninin sac ayakları hem sıcak hem de soğuk sifere dayanmaktadır. bu bağlamda aslında insan en büyük teknolojinin kendisidir. çünkü sahip olduğu beden ve zihin hala tam-eksiksiz bir çözüme kavuşmamıştır. bu yüzden geçmişten günümüze kadar bütün insanlık tanımları eksik kalmıştır ve kalacaktır. sebebiyse insanlığın süreci devam ettiği müddetçe tanımlar ve anlamlar hem kökleşecek hem de köklerinden koparak bir çatışma halinde kalacaktır. buradan hareketle savaş-barış kendine daima yer bulacaktır. çünkü yaşamak savaşın ve barışın ortak çocuğudur. bu yüzden ne kadar değişim ve yenilik çığırtkanlığı yapsak dahi aslında hepimiz ilkel canlılar olarak var ve yok oluş sahasındaki görevlerimize devam etmekteyiz.
sonuç olarak; teknoloji hem insanı tembelleştirirken hem de bu tembelliği reel hayata dönüştürmek için çaba sarf etmesini sağlar. bu yüzden yaptığımız ve yapacağımız tüm davranışlar bizi bize hem yakınlaştırı hem uzaklaştırarak kendimizin kendimiz olma ve olmama diyagramını sunar. bu yüzden hayatımızı sürdürmemizde önemli bir noktaya gelmiştir. ve bu noktanın etkilerini tepkilerini ilerleyen zaman diliminde daha çok göreceğiz. çünkü zamanın, mekanın ve uzamsal boyutun arkeikliğini modern izdüşüleriyle anlam ve mana atfederek algılayarak hayat denen seronomiye devam etmekteyiz ve edeceğiz. işte buradan hareketle homoroboticus olmamız kaçınılmaz bir son ve başlangıçtır.
DİZİ ÖNERİSİ: TRİBES OF EUROPA
