İncinmiş terarosam incinmesin derken
Saklambaç oynayan bir kız
Kahve menekşesinde karşısına geçti
Kaldı öylece terarosam
Beni neden sevmedin diye sormak istedi
Bana neden bunu yaptın diye
Ama saklambaç oynuyordu kız
Böyle çimen kokusu vardı
Ardında ne olduğu bilinmeyen
Kasvetini göremediğimiz
Günlerden mutluluk sandığımız bir hava
Terarosam öyle sanmıştı
Sevmişti menekşeyi
Seçmişti sevgiyi
Böyle esen bir rüzgar var
Anıları kabuse çeviren
Her saniyesinde hüzün dolan
Aslında terarosam menekşeye değil de
Kendine kızmıştı
Çünkü onu üşüten o değildi, kendisiydi
Çok sevdiği için
Çok inandığı için
Kendine kızmıştı terarosam
Böyle kötü bir insan var
İnsanlar varmış
Üzen kıran parçalayan
Vurdumduymaz soğukkanlı
Böyle insanlar varmış dünyada
Sanki dünyada bir tek terarosam üzülmüş
Sanki bir o kırılmış gibiydi
Çünkü yapamıyordu belli etmeden
Gülmek istiyordu terarosam
Hep incinmişti çünkü
Bu sefer inanmıştı sevileceğine
Ama sevilemedi terarosam
Çünkü böyle insanlar varmış dünyada
