Çılgın ateş korkutmuş, balıklar sudan çıkmaya niyetliyken.

Tanrım şiddetli rüzgar olmuş, ben toz olmayı dilerken.

Kırgınımışız dizlere, rüyası olmayan hissizlere.

Gözyaşıdır sanmışız bu sessiz çığlıkların geri dönüşü;

Yine biz yaratmışız toprağa dokunan bu gürültülü düşüşü.

Savaşla oluştu tüm çukurlar;

Düşmeye niyetliydik biz çocuklar.


Merhemin sahibini tanıyorum suskunluktan.

Hiç doymamış gibiyim sana sarılmaktan.

Son nefese özlemle direniyor bu ahmak yorulmadan;

Hiç de bıkmıyor kanamaktan, çünkü biliyor yine de iyidir yok olmaktan.