Sahipsiz kalmış mezar taşının
Verilmemiş selamı olmak isterdim
Gideni getirmeyen cümleler kurar
Kendimi sana getirirdim
Duraksanmamış her durağın
Hüznünü yudumlar
Yüreğimde taşıdığım çizgiyle
Nefes alırdım
Sözlerim duyulsun diye değil
Zihnim durulsun diye yazardım
Ki sen selam oldun
Nefes alırken sana
Ki sen hüznümü yudumladın
Senli her durakta
Çıkardıkları hep bende kaldı hayatın
Kattıklarıysa hep uzakta
Bagajımda sahipsiz kalmış sözler
Merdivenim basamaksız
Edilmemiş bir dansın hüznü
Kalbimin titremesine
Yalnızca eşlik eder
