Su misali yalnızlığım
Kimsesiz , akıp gider
İnce bir gül dalıyım suyun ortasında
Yalnız , savunmasız , çığlıksız...
Dudaklar kıpırdar , kalp susar
Sular akar , insan susar
Zaman geçer , ben susarım
Susmak çareyse ey insan biz susalım!
Fısıldar yalnızlığım kulaklarıma
Usul usul adın gelir aklıma
Çareyi buldum diye sevinirken
Yine yalnızlar rıhtımında tek başıma
Bir toz tanesiyim Dünya'da
Sağ sola savrulan çaresiz bir toz tanesi
Her yerdeyim ama aslında hiçbir yerdeyim
Dokunduğunda görecek , üflediğinde uçacak kadar küçük bir hiçim ben
