hâlâ yaşıyor olmanın bedelini ödüyorum,
hayli azalmışım artık bu tahsilattan
eksik avuçlarımda gözyaşından bir parça...
hiç gerek kalmamış
tiksiniyorum her şeyin daha fazlasından
nasibimi aldığım şeylerle aram açık,
suç işledim hayatın ve insanlığın nezdinde
eskiden yükledikleri anlamdan yoksunum artık
hangi hakikati düşletir sorular sormak
hangi gülümseyişin sebebidir bu hakikat
ilk yaramı, aldığım eğitimden aldım
bunu anımsamak gurur veriyor soluğuma
yanılgılar ve yanlışlarla örülü saçlarım
küfrediyor hâlâ yaşadığıma
biliyorum ki ben onulmaz bir yarayım
üstümde hep gezinen soluk renkli bir bela
buralarda yeryüzü bile bir tuhaf
varılmayan yollar dahi absürt bir ücrete tabi
alıştım, alıştık binlerce akılalmazlığa
pek çok saçmalığa şahit olarak yaşadım
gariptir, bunca saçmalık kanunlarla berkitilmiş
dilimde her gün küfrü bekleyen bir şeyler
bana yakıştırılan ihtimal sahipleri için tükendim
bu tükeniş beni artık hangi suretle var eder
