Tozlu rafları olan ücra bir evin içinde kalmış
Unutulmuş hikayelere merak salmış
Bırakılmış düşünceler de yanmış
Aşksız bir adamın aklını okudum
Ulaşamadığı yolları, taştan yapılmış evleri
Sokaklarına sessizlik salınmış ülkeleri
Ufku gözükmeyen okyanusları
Kalbinde saklıyordu sanki
Özensiz bir hayatı, düzensiz bir uykusu vardı
Daha kendini bulamamıştı
Yokuş çıkıyordu aklında sürekli
Ne için çıktığı belli bile değildi
Tutkalla tutturduğu masanın kenarına elini koyup
Kendinin de hayata bu şekilde tutturulduğunu sanıyordu
O da tutkal gibi bir şeyleri tutmaya çalışıyordu hayatında sürekli
Sonra birden ağzından şunlar döküldü
"Ben de doğduktan sonra işte bu tahta parçası gibi çıkıntıydım artık hayatta"
Yarışa girdiği zaman kaybederdi genelde
Kaybetmemek için girmezdi yarışa
En iyi kumar oynanmayandır diye düşünürdü
Rahatına düşkündü ama bir o kadar da kararsızdı
Kararsızlığından dolayı hep rahatı bozulurdu
Halbuki bir hayır diyebilse hep rahat edecekti
Ruhunun bir yenilenmeye ihtiyacı olduğunu düşünüyordu son zamanlarda
Sadece ruhu mu beyni de baştan başlasa çok da iyi olurdu
Ama bildiği şeyleri de unutmak istemezdi ha
Çelişkili hayatına devam ederken tutturduğu yanılgılarını da alıp kaçmak istiyordu
Kim olduğunu bilmediği bir diyara
Her şeyden uzak gerçekten hiç kimse olmaya
Böyle geçer sanıyordu
Yabancıların arasına katılır sahte düşler kurar yaşardı halbuki
Olmayacağını bile bile düşündü
Düşünmekten kafayı sıyırmış aklının içinde kaybolan adam
Kaçma seçiminden, bir aşk seç, meşk et hayatına
Şimdilik böyleyim kaçarsam kazanırım sanma sakın
Kazanmak için kalman lazım.
Hatice Karaöz
2021-11-07T20:01:56+03:00Bazı dizelerde kendimi gördüm.