Onlar gemide, ben sandaldayım. Dümenimin olmayışı da bundandır. Üstelik kürek çekmeye dahi mecalimin olmayışı da bundandır. Yarama merhem diye sürdükleri de tuzdur hem. Bir dirhem acısı diner umuduyla sürdürmüşüm.

Sonra acısı dinmeyen yaram benimle kalmış. Umutlarımı, incir çekirdeğini doldurmayacak mutluluklarımı salıvermişim küreğini bile çekemediğim sandalla. Yarası olanlar susmuş, konuşmuş tuzu kuru olanlar.