Gözlerinde yalnızlık besler sevgilim
Kalbindeki harla tütsüler
örselenmiş bedenini
Zahirî aydınlıklar, fuzuli birer kayıp gibi karanlığa gömülür
Ölüm uzak bir şehre
yolculuk etmek değildir
Ben annemi gül bahçelerine bürüdüm.
Boynunda çicekler besler sevgilim
İhaneti bilir, yalnızlığı sever ve
üç beyaz gül besler.
Levh-i kalemle kaderime yazılmış
bir şiir gibidir.
Ancak yazarken gider ellerim secdeye
Bir makber ve üç beyaz gül
İçimdeki Tanrı,
sana yalvarırım şu yangını söndür!
Şubat 2018
