Uyuyakaldım; bozkırdaki kurakta,
Altında soba yanan dev bir yatakta,
Gecenin en kem vakti alçak hamakta.
Utanıverdim; candan seven özünden,
Yüzüme gerçekleri vuran gözünden,
Her hecesinde haklı olan sözünden.
Alışabildim, sakindim artık dostsuz.
Konuşabiliyordum ondan korkusuz.
Lâkin hâlâ duramıyordum uykusuz.
Unutadurdum; n'ara geçmişti günler,
Birer yabancı olduğumuz o dünler?
Hatırlamadığımsa kim beni ünler?
Bir tutam hayal kırıklığı evreni
Bir tutam dostluğun müjdesi, yepyeni
Söyleyin bütün bunlar kimin üçgeni?
Bir Kırşehir Hâtırası...
13-17.07.2024
12'li hece ölçüsü.
180 hece.
