Uçtum ben

Göç eden kırlangıçlar misali

Kervanın izini arar durur gözlerim

Ellerim yara bere içinde...

Kanadıma takılı kaldı baharın neşvesi

Uçtum ben ey yerdekiler

Toz zerresinin çamuru yapışsa da yüreğime

Uçtum Leyla'nın evine

Mecnun diye yanan yüreğine...

Ben uçtum, bak kalbim de raks ediyor

Akrep ile yelkovan

Tüm bağları çözüldü zamanın

Kördüğüm olmuş kalbinden uçtum ey sevgili...

Ve uçtum nihayet

sert poyrazlar esiyor kulaklarımda

Senin mevsimin bahar

Ellerimde papatyalar

Kalbim bir güvercin kanadında takılı

Yarınlarda hüzün selamı yazılı...

Uçtum, uçtum ben diyorum

Senden uzak, kendimden çok ötelere

Semanın derin sevdasıyla

Başım darmaduman

Avuçlarımda çocukluktan kalma umutlarım

Yarınlara özgürce uçmaktayım...