Ruhumun tozlu yollarında yürüyen çocuk bekliyor hep seni

Düğümlenmiş sözleri, bekliyor kesilmeyi

Tsunamiye karşı geliyor, okyanus gibi gözleri

Gelmeyeceğini bile bile biriktiriyor hislerini


Denizlere aşık, boğulmaya alışık benliğim

Yokluğuna alışıp duvarlar örmeye barışık ellerim

Ördüğüm duvarların enkazında bir çocuk

Hep aynı ümitle, yaşama doğru pençe atıyor bekleyişim


Sessiz bir uğultu var ağaçlardan gelen

Sevmek büyük aptallık, küflenir hep giden

Gel, içim dışım zehir gibi rüyalarımla ayaktayım şimdi

Benim ruhum sende baki, uçurumlara döndü halim...