Kimi karanlığı düşler

Elinde yaralarını yarıştıran kartpostallarla

Kimi yakalar yıldızları.

Umut yazılı pankartlarla

Adı yaşam olan bir isyan bu.


İkimiz de yanılmışız.

Aynı rüyayı görüp

Birbirimizle yanmışız.

Hayat akmış, dağılmışız.


Geçiyor bu 20’ler

30, 40, 50’ler de

Seneler zincirinde neydi kopan içimden?

O kadar yoktun ki kaçtım hemen o sahneden.


Aynı yığının içinde, aynı yüzler, aynı sesler...

Hangi hayatın cehennemi bu günler?

Hayatının kum saatini en yakınındaki tutar.

Kalpleri, sağırlara seslenip duran umut müzesi sakinleri,

Dünyayı sevecek kadar saflıktalar hâlâ.

Üç tarafı sularla çevrili ama

Yüzü hâlâ duvara dönük umut müzesi sakinleri.