Seni düşledim yalnızlığımın hiçliğinde

Seni sevdim bu hayatın güzelliğinde

Sana aşık oldum bu kalbimin bensizliğinde

Sana haykırdım bu sessizliğimin içtenliğinde


Bel bağladım bu kara bahtımdaki benliğe

Aşkı buldum sandım bu çaresiz hayatımdaki senliğe

Kör olaydım görmeseydim o sapkınlığı gözlerinde

Sövdüm en sonu bu kahpe dünyanın sahteliğine

Yarınım sen oldun dünümü unuttum

Aydınlanmayan hayatımın içinde bir ışık oldun

Kurtuluşu yok dedikleri yaralara dermanım oldun

Umut oldun

Payesi alınırken aşkın, kalbimin sahibi oldun...