Bu hayatta hep korktum
En çok bağlanmaktan korktum
Ne zaman bir şeyi sevsem hep kaçtım
Sonu hüzünle biter diye
Yarım bıraktım her şeyi
Yarım kalsın dedim yarıda kalsın
Tamamlanmasın korkunç sona
Sonlar benim için her zaman kıyametti
Kıyameti gelmesin hiçbir güzelliğin
Ben hayatta bir kez kaçmadım
Sana geldiğim gündü hatırladım
Hiç korkmamıştım sondan
Bilmiyordum kıyametin geleceğini
Seni gördüğümdeyse hayat durdu
Sıfırlandı tüm yaşantılarım
Yeniden doğdum sanki
Ve senden gittiğimde anladım
Meğer kıyamet çoktan gelmiş
Korkularım tekrar belirivermiş
Tüm cümlelerin beynimden teker teker
Silinir oldu anladım
Bende bıraktığın o güzel hissi
Unutmaya başladım
Unutmaktan nefret ettim
Bana bıraktığın armağanı
Paha biçilmez hissi
Unuttuğumda anladım
