Önce sesler unutulurmuş
Ölüm öğretti bunu bana
Unutuverdim sesini anneannemin
Bakışları gülüşü aklımda ama
Sesi artık yok hafızamda
Sonra bir gün yüzler unutulacak
Sen dünyaya kazık çaktığını sanan!
Unutulacaksın zamanla
Seni tanıyan herkes gittiğinde
Adını bir bilen kalmayacak
Ölüm öğretecek, bu hayatın son dersini
Sen verirken son nefesini
Sonra bir gün bir başka bedene doğduğunda
Sen de unutacaksın nereden geldiğini
Duygu Gültekin
2024-11-23T05:55:33+03:00Teşekkür ederim tabii ki kalıyor ölmüyor bilinç. Sonsuz olan bir şeyler var evrende ve içimizde. O öze sarılıyorum ben de.
ef
2024-11-23T05:50:49+03:00Unutulmaya direnen bir hatıranın fısıltısı bir yerlerinde kalıyor zihnin, belki de ben bir sanrıyı kovalıyorum, her halükârda eline sağlık!