Tarihin emirleriyle insanoğlundan istemesi,
Yazılacak, unutulmamış bir aşk hikayesi.
Körpe gönüllerin ansızın yeşiller içinde birleşmesi,
Karşılıklı omuzlara konan başların hafiflemesi,
Küçük nağmelerin kalplere nüksetmesi,
Hayatlarından korkan insanların bir anda değişmesi.
Her nefeste aşkın kokusunu duyabilmesi,
Danslara kalkan bedenlerin kendinden geçmesi,
Sessiz dudakların birbirine değmesi,
Soğuk titrek ellerin birbirini sevmesi,
Sonsuzluğun insan için ilk kez anlam teşkil etmesi,
Hayallerin geleceklerle süslenmesi,
Tutulamayacak nice sözlerin verilmesi,
Hepsinin sana olan muazzam etkisi:
Günlerin anlaşılmadan, hızlıca gelip geçmesi.
Ansızın sonun başlangıcının gelmesi,
Korkularının hayatına girmesi.
Güzel günlerde aldığın hatıraların birikmesi,
Zamanla hepsinin gözünün önünde eskimesi.
Koyu mavi bir doğumla günlerin geçmesi,
Sonunda, bebekleri gülen gözlerin küsmesi.
Dillerin yetkisiydi umutların bitmesi,
Ellerimdeydi o zehrin bana zerk etmesi.
Kader kadar, azar azar vermesi,
Hayatların hukuktan çaresizce hak talep etmesi.
Yazılan her dizenin artık saçma gelmesi,
Anlatılanların anlamını yitirmesi,
Gerçeklerin yalanlara karışıp gitmesi,
Şarkıların yeni yeni sana hitap etmesi,
En sonunda değişmeyen tek şey ise, sevdiklerinin seni terk etmesi.
Halit Yusuf Genç
2020-08-07T12:20:09+03:00Yorumlarınız için teşekkürler. Bu şiiri yazarken eski yazdıklarımdan farklı olarak gerek yazım, gerekse birleştirme aşamasında yeni yöntemler denemeye çalıştım ve bu denemelerimin sonucunda şiirin doğal bir şekilde sizlerden eleştiri alması beni oldukça memnun etti. Gittikçe daha da iyi olması dileğiyle...
-merve
2020-08-07T07:23:46+03:00Mustafa Bey'in önerisi çok yerinde. Güzel bir üslûp ve içerik görüyorum, bunların "kafiye düzeni " yok olup gitmesini istemem. Daha iyisi için hep yaz. Kalemine Sağlık 🌱