Ürkek Bir Ayı Gibi

Paspal bir gün daha

Geçti

İnsanların kavgasının hemen yanı başındaydı

Ben gördüm bu paslanmış beynime

Rağmen

Duydum rüzgarın getirdiği doğanın nefretini

Gece kuşunun hemen ardından

Sığındım mağarama ürkek bir ayı gibi

Karanlık gizledi yine

Düşlerimi paspal bir günün sonunda

Kaybolan gençliğimin önüne koyamadığım geleceğime baktım

Hayallerimi çalanlara bir küfür daha ettim

Kadını gördüm sonra

Ağız dolusu bir küfür daha

İnsanlar kavga ediyor

İnsanlar neden kavga ediyor?

Ölümün eşiğinde gökyüzüne bakmak varken neden kavga ediyor insanlar

Kullanmayı unuttuğun beynini elime aldım ve biraz olsun anlayabilmek için

Tozunu temizledim

Karşıma çıkan anlamsızlığın eşliğinde mağaranın karanlığını biraz daha

Üzerime örttüm

Ürkek bir ayı gibi