Bugün ilerledi hastalığım.
O ilerledikçe ben daha da huysuzlandım.
Sanki bütün dünyam üzerime yıkılıyor.
Vermem gereken kararlar var masada duruyor.
Sırtımda bir hastalık ürpertisi,
Cuma pazarı gibi kafamın içi,
Balçık dolu okyanus oldu genzim...
Kelimelerle oynuyorum, sıkıyor sohbetim.
Ne zaman sırtımda duysam bu ürpertiyi,
Küçük kaşık olmayı isterim bir çocuk gibi.
Sanırım budur ana kucağına özlemim;
Belki annem sarılırsa iyileşirim.
Oysa şimdi annem kucağında sarmıyor beni.
Sanırım ona göre fazla büyüdü küçük kızı,
Veya yıllar boyu sarılmaktan sıkılmış olmalı.
İşte bu yüzden bugün, huysuzluğum ve
İlerlemiş hastalığımla seni özledim sevgilim.
Biliyorum, giderken yasakladık özlemleri ama
Sarılmana ihtiyacım var, kusuruma bakma.
