Dinlemek İstanbul'u sessizce,

Güneş kayıp giderken başka memleketlere.

Sokaklarından geçmek,

Onlarca insan varken,

Hiçbirine çarpmadan.


Son defa hüzünlenmek bir ayrılık edasıyla,

Kabullenmek İstanbul'u,

Hem cefasıyla hem sefasıyla.


Üsküdar'da aceleye gelmiş bir elvedada

son defa izlemek İstanbul'u.

Martılara son defa selam salmak.

"Bir yâre gönül verdim,

Yârin adı İstanbul"

diye şiir yazmak son otobüste.

İstanbul'a son defa sarılmak lazım,

Bütün vedaları sarılmadan uğurlayan dostlar hatrına...