Yıllarca sevilmedim de
Sevgisizliğinle acıyınca fark ettim
Atan bir kalbim olduğunu
I.
Bazen bazı şeyler olmuyormuş
Misal saçının çok güzel olduğu bir gün
Ansızın yağmur yağabiliyormuş
Rüzgar yağmur ile bir olup bozabiliyormuş saçını
Güneş bazen kandırırmış seni
Hava güzel sanır dışarı çıkarmışsın da
güneş seni terk eder, üşür hasta olurmuşsun
Bazen dünyadaki bütün sevgiyi bir bavula sığdırıp
Çalarmışsın bir kapıyı da, açan olmazmış.
Sayende öğrendim, sevmek her zaman yetmiyormuş
II.
Elimde bir bavul içi sevgi dolu
Çalıyorum kapını bu sefer sekizinci kez
Yine açılmıyor, oturuyorum eşikte.
Kapının bu tarafı; yağmur, kar, kış
Görüyorum kapının altından güneş sızıyor
Sevgim ıslanıyor
Yağmurla karışık gözyaşlarıyla
Güneş kurutmaya yetmiyor
Üşüyorum, ısıt beni.
Açsan kapıyı, bak sevgim var bavulumda
Açsan kapıyı, bak kalbim kaldı o tarafta
Duy bak ağlıyor gökyüzü, kalbim kaldı sende
Gör bak kapındayım, üşüyorum sar beni.
Üşüyorum içeri al beni
III.
Bir bakışın yeter her hücremin ısınmasına
Ama sar beni kollarınla, özlüyorum aç kapıyı
Bavulum eskiyor sevgim sızıyor altından
Yokuşa sürükleniyor, kirleniyor sevgim
Yardım et koşamıyorum bayır aşağı
IV.
Ben bir seni sevmesini biliyorum
Açsan kapıyı ne yaparım bilmiyorum
Alışkanlık, bir eşikte pantolon eskitiyorum
Açma kapıyı gidiyorum, bavul kapında.
Kalbim kapının ardında, benden uzakta
Ben sonunu bilmediğim bir yoldayım.
Gidiyorum sev beni
Unutuyorum yolları seslen beni
Göremiyorum aydınlat sana gelen yolları
Ölüyorum bir nefes bahşet bana
V.
Gittim artık geçtim köprüyü
Sevgim, kalbim, bavulum sende
Umutlarım köprünün altında
Açma kapıyı sevgim çürüyor
Sevme beni kalpsiz yürüyor bedenim
-sen yine de aç kapıyı, iyi yalan söylerim ben, kanma sevgisizliğe dair sözlerime.
Bir gülüşün yeter, aydınlanır yollar
Ölsem ışığın dolar ciğerlerime
Kalbim zaten bir sana atıyor, o hiç durmaz
Sen sev beni yollar önemsiz iki sözün yeter
Ben kapında biterim-
