bir söylenti

denizde kabarcıklar

us'ta yıkım

cehennem yakın


ben düşteyken

düzelen düzen

mavi gök sonra

ruhumu ezen


bir akşam

kuytularda alevler

ve devler akan

içimden masallara


ben onarırken kendini

bitti oyun

soyun!

ama uzaktayım şimdi


bir dalgınlık

şehir ve toz

yılgınlık

artık gidemem hiçbir yere


ben orada

orası yumuşak bir yorgan

boğmak için beni yağlanan

urgan


bir yokluk

teneşirde paklanan var

rahat değilim oda

çok dar


ben biraz sen

sen gülsüz diken

giden hangi tren

kendini okşayan ten


bazen gülerdik yassı bir sabaha karşı...