Uyandığında artık olmayan şeyler için ağlayacaksın
Neden ağladığını bilmeden
Şuramda hissedemediğim bir şey var diyeceksin
Göğsünü göstererek belki de vura vura gözlerine
Kirpiklerinden dökülür diye umarak
Bir göç sürüsünün sırtında yüklenip gittiğini bilmeden her şeyin.
Uyandığında zaman hızlanmış, yapraklar bile şaşırmış olacak
Sararamadan döküldüklerine.
Çocuklar bilmeyecek ayaklarının altındaki hışırtıyı,
Ve meyve ağaçlarıyla konuştuğun günlerden
Bir iki cümle asılı kalmış olacak dallarında
Koparmaya kıyamayacaksın.
Uyandığında su konuşacak billurca
Billurca bilir miydim ki diyeceksin
Bilir miydim ki ben dinlemeyi?
Uyandığında belki de artık ses tellerin olmayacak
Kapı çalacak yine, evde miyim diyeceksin
Kimse hatırını sormayacak, kimse gözlerine bakmayacak
Uyandığında çocuklara bırakacak bir heybetli anın olmayacak
Korkmayı miras bırakmış olarak tüm çiçekleri koparmış olacaksın
Tükettiğin tüm kokular için
İttirdiğin tüm kitaplar için yalvaracaksın
Uyandığında bir daha uyuyamayacaksın.
