Hangi yaşta, hangi zamanda ve nerede olduğunu tümüyle reddedip hiçlikte kalman gerekiyor. Kulağa korkunç gelebilir...

Ancak;

Kendi parçanı tanımadan, başka puzzleların boşluklarını doldurmak daha acı verici. Köşelerini törpülemek, sivrilikleri aşındırmak hatta eksik olduğunu hissedip kendine parçalar eklemek..

Herkesin manzarasını tamamladığı tablolarda yerin olmadığını görmek, hiçbirine ait hissedememek...

Bu çaba ve acıyla bir ömür geçirmektense, kendini hiçliğe teslim et.

Eğer etmezsen, hayat seni ısrarla hiçlikle sınayacak. O yokluğun ortasında "neden bunlar benim başıma geliyor" isyanına düşeceksin.


Teslim ol. Yakalanmadan, hiçliğe teslim ol...


Part1