Artık dünler bir gece uykusundan uzak
Karanlıktan korkar geceler
Bu yalın yalvaç ürkek gözlerinden
Öksüz kalır geçmiş izlerken mehtapları
Ve hissettirir insana kanayan yaralarını
Kimsesiz bir bulutun eli okşanır gamından
Seni ayıramaz ümitsizliğin geçen zamandan
Birikir geçmişlerin gelecek günlerine
Ve gelmez gelecekler
Sen ömrünü geçmişlere gerdiğinde
Ya yaşanacak bu hayat damarlarında
Ya da uykusuz günlere kalacak kır bağırışların
Ya dünlerin öldürecek sabahı
Ya gecelerin bitmezliği tüketecek zamanı…
