Yorgunum ama hiç bu kadar yorgun olmamıştım diyemem çünkü bilemeyeceğim kadar yorgunluklarım, zamanlarım da olacak, onlara da biraz yorgunluk kalsın...
Üzgünüm ama hiç bu kadar yıkılmamıştım diyemem çünkü henüz evler boyu yıkılmadım...
Gelen ve giden otobüsler gibiymişim yine...kendimle eşitlenmişim de arayışlar uzay boşluğuymuş.
Geldiğim ve gittiğim yolun eşitliği yokmuş aslında eşitleyen benmişim, görmemişim ki aracılığımı.
O yol da yokmuş, vardığımla da kalmamışım çünkü ben hiçbir yere varamamışım ki, yer yokmuş, gittiğimi sanmışım kendime dönerken.
