içim sevmelere kapalı dışım kabahatli

gecenin iliklerine dek bastırıyorum

balta gibi kesen nefesimi,

uzunca bir suskunluğu kanatıyorum dudaklarımın nar'ında.


içim yanmalara kapalı dışım sönmeye

otuz yediye şurada ne kaldı

vazgeçmeyi öğrendim bu yaşımda,

taş taş sökülüyor yüreğimin burcunun sıvası

harf kaybından öleceğim bu soytarı çağda.


ruhumda hep bir veda

salgını...