Kaldırım taşlarına Ortadoğu damlıyor
Ve gölgeler düşüyor heybetli mekanlara
Ayaklarım yolları hızlıca adımlıyor
Yalnızlığım yansıyor parlak camekanlara
Batarken aynalı gün kızıl pencerelerden
Martıların sesleri camları tırmalıyor
Akşam bütün gücüyle yükselirken iler'den
Gök mavinin yerini karanlıklar alıyor
Elveda yorgun şehir tükendim, gidiyorum
Bir türkü tutturmağa şu dilim varmamıştır
Benim yüreğim çöldür, denizsin biliyorum
Bana uçsuz denizden bir damla kalmamıştır
