**Bu yazının playlisti: https://open.spotify.com/playlist/4HZKnmbnxzdV8byloVS6kP?si=4a92d69f646e460b ----> Bizi şimdiki biz olmaya sürükleyen ve büyüten o aşklara..



Artık yazmıyorum sana. Seninle konuşurken ne defterler eskidi oysa. Kalpten gelen şiirler, derdimi anlatabilmek için uzun uzun sayfalarca yazılar.. Sana olan aşkımın, bende bıraktığın acıları aştığı onlarca an var. Artık acımıyor ve seni bende bıraktığın iyi kötü her şeyle kabul ediyorum. Özgürüm. Senden yana özgürüm. İçimde kalan birkaç yara var, izleri kaldı ve süregelen zamanda ne olacak bilmiyorum. Onlar da geçer mi yoksa artık olduğum kişiye dahil mi oldular? Bilmiyorum. Fakat seni çocukça, düşünmeden, en içimden ve sonsuz bir güvenle sevmiş olduğumu biliyorum. Seni sevmek bana mutluluktan çok acı verdi. Ve her şeye rağmen sevmek muhteşem bir histi. Sevgi her şeye iyi geliyor, ve senden vazgeçerken dahi içimde olan sevgi ile iyileşiyorum. Ben de harika biri değilim ama senden vazgeçmeden senin için her şeyi yaptığımı biliyor, içim rahat ayrılıyorum hayatımın bu bölümünden. '' Biz'' vedalarla doluyuz - eski dostum demek çok isterdim fakat ne dostum ne arkadaşım olduğunu çok yenilerde kabullendim-, bu sonuncu veda çünkü ne bir ah'ım ne öfkem ne de bir pişmanlığım var artık sana dair.


Bu satırların hiçbirini sen okumayacaksın, çünkü bunları duyabiliyor olmaya değmezsin. Bir öfke cümlesi değil bu, yalnızca gerçek bu. Çok az bir zaman önce beni ne denli kırdığını anlayabilmeni ve pişmanlık hissine kapılmanı diliyordum bazen fakat şunu da kabullendim; zaten farkındasın ve beni kaybetmeye her an hazırsın. Her ikimizin de önünde uzun bir hayat var ve sen, hayatı bensiz yaşamayı tercih ediyorsun. İçin büyüdüğünde dahi beni anlamayacak ve bana karşı olan tavır ve sözlerinden pişman olmayacaksın. Bu biraz içimi burkuyor doğru, yine de kabullendim, o da geçer nasılsa ve işte kendimi senden özgür kılıyorum. Bu da benim sana son ve gerçek vedam. Yolun açık, sağlığın iyi ve hayallerin gerçek olsun.



Bu satırları paylaşıyorum çünkü, içimde bir yer anlaşılmayı ve duyulmayı bekliyor. Ortak bir kalpte birçok insan olur hayatta, farklı deneyimler fakat ortak hisler... Bu hisleri hisseden, kendini bir başkasından özgür kılan ve özgür kılmak isteyen birileri varsa, yalnız değilsin, ben de yalnız değilim. Hayatın bizi 'değer' bir sevgiyle buluşturması dileğiyle...


Ecem