Sabah bir yazı okudum "Eğer aşırı düşünüyorsan yazmaya başla, eğer az düşünüyorsan okumaya başla" Deneyelim bakalım. Zaten kitap okumadığım için üzülüyordum en azından artık bahanem var. Bu aralar sohbet edesim yok, veya kafa dengi insan yok etrafta. Boş vakitlerimde ya yürümek ya da kulaklığı takıp transa geçmek istiyorum. En çok vakit geçirdiğiniz 5 insanın ortalaması olurmuşsunuz diyorlar. İşyerindeki stresli ortamı düşünürsek, sıçtık desene. Böyle konudan konuya geçiyorum ama beyin işte aklıma ne gelirse yazacağım buraya. Neyse şimdi bunun için de ayrıca düşünmeyeyim zaten aşırı düşünüyorum. Hala, neden mutsuz olduğumu anlayamadım. Bilen varsa yardım etsin. 3 saniyeliğine diyorum ki şu an hayatında mutsuz olmanı gerektirecek büyük bir problemin yok, peki neden böyleyim ? Sonra bir enerji geliyor mutlu oluyorum, sonra yine gidiyor. Hep aynı döngü...

Galiba birkaç çözüm buldum ve arada yapınca kendime geliyorum. Detaylı yazarım sonrakine. Bugünlük bu kadar 'overthinking' yeter.