Nece uzun bir yol yürüyorum bu şehirde

ölüm gibi, ötesi yok

Ömür gibi, geleni çok gideni çok

...


Kaldırım taşında açan bir çiçek kadar özgür,

Bir o kadar çaresizim 

Her sabah, her akşam, her gün  

Şehrimdeki çirkin seslerini duymak zorundayım.


Bu şehrin çatlak duvarlarını boyamak istiyorum

Herkesin kendi cenneti olsun bu renkler.

Ben bu şehre çiçekler ekmek istiyorum artık

Güneşi gören,

Renkleri seven çiçekler,

Direnmeyi de sevecekler


Henüz bir yabancıyım,

Çatlak duvarların ardından bakan


Ama renkleri getireceğim bu şehre

Çiçekleri getireceğim