Adı gibi yağmurdu genç kız. Kendine yağmurdu, geç kaldığı şeylere yağmurdu. Hayatına her gün gözyaşlarını döktüğü yağmurdu. Uzak duramadı yine de gökyüzünden. En sonunda kavga etti herkesle ve mutfağa gidip aldı eline bıçağı. Bunaldı Yağmur. Yağmur gibi davranmaktan nefret etti. Bileğini kesti. Hayata devam edemedi. Bıraktı her şeyi, Yağmur. Ah, Yağmur. Burada bir Hilal var, seninle aynı şeyleri hisseden. Yağmur bir Hilal eder mi bilmem. Ama Hilal gibi kıvrılacağım gözümün yağmuruna.
