Gözyaşımda ördüğüm ipek nehirler,
Gözlerinin ateşinde kuruyup gitti…
Damarlarımda döşediğim kimsesiz yollar,
Tek bir adımında kan olup gitti…
Saçımın beyazında gördüğüm yağmurlu bulutlar,
Huzurlu nefesinde savrulup gitti…
Bir gün geri geldiler
Ve o gün nehirler akmadı, yollar açılmadı;
Yağmurlu bulutlarsa asla durmadı…
