İsmimin yalancı bahçesiymişim
Annem isimler kaderi etkiler derdi
Anlayamamışım gerçekliğini,
çocukluğun asılsız düşleriyle
Hele de benim o büyük düşlerimle
Örtüşmemiş söylenenler
Hayatı film sanmışım ben
Her günümüz tesadüflerle dolu
Her anımız yalnızca güzel duygulu
Yani biz hep mutlu, çok mutlu
Böyle bir dramadan oluşmalıydı hayat
Daha az üzüldüğümüz
ve çokça
En azından şimdikinden fazlaca
Doya doya güldüğümüz bir hissiyat
Ya da eğer bir gün çok üzülürsek
Bir şemsiye tutulmalıydı üzerimize
Birileri paylaşmalıydı dertlerimizi
Sırtımız sıvazlanmalıydı belki
Dünyadan yalnız geçmemeliydik
Yorgun tenimizde
Bir dost elinin sıcaklığını hissetmeliydik
En azından biri ya
Yalnızca biri inandırmalıydı bizi
Bu hayatın yaşanabilirliğine
Tamam ben fazla düşünceliydim
Belki de melankoliğimdir bu şiirde
Ama söyleyin bana,
madem yalnız kalacaktık
Neden bu kadar insan
Neden hepimiz dünyada ve aynı halde
