Mağlubu belli
Yorgunu kendiyken sonsuz nehirlerde akar gibi süren hayat hikayesinin,
Ve tüm kelimeleri sırt çevirmişken ona,
Duygularını gömdükçe silinmişken gözlerinin buğusu,
Geç kaldı.
Mağlubu belli
Arkanı dön, bak
Tut tutabilirsen sonbaharda dökülen yaprakları
Geç kaldın
Mevsim kış
Bu akıntıya karşı direncin mağlubu belli
Ayaklarının altında ezilen yaprakların sesini duyamayışının sebebi yalın ayak oluşun değil
Öldüler,
Üşümedin mi?
Mevsim kış
Bırak kürekleri
Hayat okyanusu tüm benliğini yutacak
Yeminlerini ve vazgeçişlerini
En çok keşkelerini
Çünkü geç kaldın
Sular buz
Mevsim çoktan kış
