Yalnız olduğu için üzülen ve kötü hissedenler var mı?
Yalnız olan insan, ruhsal açılımlarda ve dünyevi alanlarda başarıya en yakın insandır. Yalnız insan kendisi ile meşguldür. Çevrenize bakın kendisi dışında her şeyle meşgul olan insanlar ile iletişim çok zordur. Panik halindelerdir, dinlemeyi bilmezler kendileri konuşmak ister. Çok hızlı yaşarlar hayatı. İçsel açılımlar, ruhsal dönemler, insanın içinde kendi evrenini bulundurma, bilinç düzeyinin gelişmesi konularına çok yabancıdırlar.
Yalnız olan her birey aslında büyük bir nimetle ödüllendirilir. Kendi içsel yaşantısına dönmeyi hedeflerse çok anlamlı bir hayat onu bekler. Her sorunun cevabı içinizdedir. Bir sorunun cevabını alamıyorsanız yanlış yerde arıyorsunuz demektir. İçsel yolculuklar size yaşantınız hakkında çok ilham verir.
Yalnız diye tanımladığımız insanlar aslında bir şeyleri başarma konusunda daha özgür insanlardır. İstedikleri yöne yönelme özgürlükleri varsa ve risk alabiliyorlarsa ruhları nereye giderse oraya giderler. Risk almak her zaman hayatınızı ve sizi diri tutar. Bilinç seviyeniz yükseldikçe insanlardan uzaklaşırsınız. Kendi seviyenizde olan insanları bulmakta zorlaşır çünkü hayata sizin pencerenizden bakan insan sayısı azalır.
Hayatta her anı değerlendirmek gerekir. Kötü bir olayla karşı karşıya olsak bile, kesinlikle iyi bir tarafı olduğunu düşünüp yaşanan her şeyden ders çıkarıp yorumlama ve sorgulama yapmak gerekir. Yalnızlığı kusur değil lütuf saymak gerekir ki içinizdeki evrenle tanışın.
