Sizlere az önce yaşadığım hayal kırıklığını anlatmak istedim. Sizlere diyorum çünkü artık sadece beni tanımayan ama yazdıklarımı vakit ayırıp okuyan sizler kaldınız beni dinleyecek. Erkek arkadaşım vardı kısa süre önce, ayrılıp arkadaş kalmayı tercih ettim. Bu şekilde devam ediyor ve her gün de konuşuyorduk. Bu hafta, üç yıldır hiç görmediğim babam geldi, onunla sorunlar yaşadık, iş yerinde sorunlar yaşıyorum ve bunlara ek olarak KPSS stresim vardı. Bütün bunları severek vakit geçirdiğim ve her gün konuştuğum bu kişiye anlatıyordum. Son birkaç gündür konuşmuyorduk ve ben sebebini bile bilmiyordum. Bugün dayanamadım ve KPSS'den sonra gideceğimiz tatili iptal edelim zaten konuşmuyoruz, dedim. Yazdığı mesajda, bence de iptal edelim, seninle konuşmama sebebim de son zamanlarda konuşmalarda sürekli senin dertlerin geçiyordu, ben senin sevgilin olsaydım dinlerdim ama sevgilin değilim o yüzden de bu durumun artık canımı sıkmaya başladı, dedi.

Evet arkadaşlar, bugün yaşadığım bu olay bana ders oldu; insanlara güvenmemem gerektiğini, kimseye oturup dertlerimi anlatmamam gerektiğini ve kendi sorunlarımla kimseyi sık boğaz etmemem gerektiğini anlamış oldum. Artık benden bıkacak, benimle sıkıntılarım var diye konuşmayacak insanları değil de burayı, bu boş satırları tercih edeceğim sadece.