Ait değilim bu dünyaya

Ne bu doğan güneşe

Ne de hayran kaldığım ay ışığı güzelliğine

Ne bu yazdığım kaleme

Ne de karaladığım yapayalnız sözlere

Yalnızım ey sevgili!

Bir papatyadaki seviyor sevmiyorda

Tek kalmış bir yaprak gibi

Yalnızım...

Kağıtlar iyi bilir gözyaşımın serinliğini

Aşk kırıntılarımın çığlığında buldum kendimi

Gücü yetmez duygular içindeyim kanatsız ve kırılgan

Ağrıyan düşüncelerim var şimdi

Oradan oraya savrulan.

Yoruldu mu kalemim bilinmez,

Tükenir mi derdimden

Yüzümün çizgilerinde saklanan bir sen!

Söyleyin neyleyim ben?