Ben sana harika şiirler yazamam. Hiçbir dağı delemem. Şarkıların o yüksek tonuna ulaşamam. Detone olurum. Cızırtı yaparım. Olağanüstü vaatler veremem. Etim budum belli derim köşeme çekilirim. Kolay vazgeçişlerimin sebebi de budur belki. Sinmişliklerimi set örerim duygularımın önüne.
Sen bazen gelir bazen gidersin. Balkonda yollarını beklerim. Geçen her arabada seni arar şuursuz gözlerim. Bir kere görsem ilk defa deniz görmüş gibi kanatlanacak sevincim. Sonu olmayan sevinçlerle avunacağım bir pazar akşamı. Dumanlı yaz akşamlarına bile yabancılaşacağım. Fotoğraflarını arayacak şu küçük parmaklarım. Yakınlaştırıp yakınlaştırıp dolduracağım gözlerimi küçük bir silah gibi. Sevseydi gitmezdi diyecek gerçekler. Bıçak saplar gibi. Kanlı bir soygun gibi. Muhakkak sebebi var diyecek iyimser yanım. Hüzünden deli gibi korkan taraflarım. Yine bir sonuca varmadan uykuya dalacağım. Bilinçaltım tabi yine rahat bırakmayacak beni. Straplez geniş bir gelinlik, -Ki ben böyle düşünmemiştim.- beyaz spor ayakkabım, akmış rimelim sokaklarca koşacağım. Her sokağın çıkmazında yokluğuna yanacağım. Bilmiyorum belki de bu dertle öleceğim. Kim bilir belki de birkaç güne senden de gideceğim. Ben gittiğimde gelecekmişsin öyle diyor tüm kişisel gelişim kitapları. Giderken bile seni bekleyeceğim.
Yalnızlığım benim gücüm kuvvetim. Sarıl bana en güzel dostum. Kemiklerimi kırarcasına sarıl. Sevilmenin huzurunu göster bana. Biliyorsun kendimden çok aşığım sana.
