Bu kalabalık şehirde garip bir yalnızlık çekiyorum. Gidesim var, gidemiyorum. Ellerime vurulan bu kelepçeler canımı çok acıtıyor. Gururumu kıran her şeyden, herkesten kaçıyorum. Bu içimdeki yangın beni ısıtmıyor, olduğu yeri yakıyor sadece. Kalacağımı bile bile gitme hayali kuruyorum. Hayal kırıklığı yaşayacağımı bile bile de yarından güzel şeyler bekliyorum. Benim bir yolum yok. Ne ilerleyebiliyorum ne de yerimde sayıyorum. Ne garip, öyle değil mi? Ne olacak böyle, hiç bilmiyorum. Garip bir yalnızlık işte bu, izahı da yok. Herkesler içinde hiç kimse olmayı da bir ben başardım. Adımı unutsun istiyorum herkes. Hiç olmadığımı varsaysın bu gereksiz kalabalık. Varlığımla yokluğum bir zaten... Ne ben insanların hayatına bir ışık yakıyorum ne de insanlar benim hayatıma bir renk katıyor. Baştan aşağıya siyaha bulandım. Bu çaresizliğin başka bir açıklaması daha olabilir mi? Ne gidenlere kal diyecek dermanım, ne de hayatından gittiğim insanların dur demelerini dinleyecek inancım kaldı. Ne diye yaşıyorum şu hayatı, ne diye yük taşıyorum sırtımda? Kimin için çekiyorum bunca derdi ve bana kim yardım ediyor? Cevabını asla bulamayacağım tonlarca soru biriktirdim kafamda. Kimse de tırnak ucu kadar değer taşımıyorum, kendime bile bir faydam yok. Kimin için dönüyor ki bu dünya? İyilerin hatırına mı, hiç sanmam. Hangimiz doğduğumuzdaki kadar temiziz? Kendi hatalarımı da yıllarca başkalarına yüklemekten başka bir şey yapmadım ki ben. Bilmiyorum yaptığım yanlışın arkasında mertçe durmayı. Kendimi sevmediğimden midir bilmem, kendim için de en ufak bir çaba sarf etmiyorum. Nefes almakla biter mi bu iş? Bende o eylemden ileri geçen bir şey yok çünkü. Ne yapıyorsun diye sorduklarında bana, nefes alıyorum diyeceğim. Beni en çok yoran da nefes almaktan başka bir şey değil. Yaşadığın, nefes aldığın sürece hala bir umudun var diyenler vasıfsız insanların avuntusundan öteye geçecek bir şey değil. Ne şans senin ayağına gelir ne de güzellikler. Sen gidersin onlara ve ben adım atamayacak kadar yorgunum. Bundandır vazgeçişlerim ve yine bundandır kaybedişlerim.