Bu hayatta başınıza gelebilecek en kötü duygu durumlarından biri, sağ elinizin yüzük parmağı tendonlarının yarısından ve sinirlerinin yarısından kesikken, sol elinizin parmaklarında kurumuş kan lekeleri varken, bomboş bir odada yalnızlığınıza mı yoksa yıkılmış hayallerinize mi yoksa parmağınızı bu hale getirecek kadar beceriksiz olmanıza mı ağladığınızı bilmeden ağlamaktır. Ağlarken bunları düşünüp bir sonuca varamayacağım, bari ağlamaya devam edeyim, içim açılır, demenizdir. O da kesmeyince, bari bi’ yerlere yazayım da birileri okuyup beni anlar, demektir. Belki birileri anlar...
